SPORT W SPÓDNICY, CZYLI 4 DYSCYPLINY, W KTÓRYCH KOBIETY SĄ GÓRĄ

Rzut oszczepem, pchnięcie kulą, siatkówka, koszykówka, piłka ręczna i nożna - w dzisiejszych czasach kobiety uprawiają większość dyscyplin i konkurencji sportowych, które przez dziesiątki, setki i tysiące lat tradycyjnie i niepodzielnie były zarezerwowane dla mężczyzn. Okazuje się, że w kwestii eksploracji sportowych terytoriów płeć piękna jest o wiele odważniejsza i skora do przełamywania stereotypów. O ile panie doskonale zadomowiły się w typowo „męskich” dyscyplinach, o tyle panom z trudem przychodzi przekonanie się do pewnych sportów. Poniżej przedstawiamy cztery dyscypliny, w których kobiety są górą!

Gimnastyka artystyczna

Choć mężczyźni powoli wkraczają do świata gimnastyki artystycznej, nadal jest to dyscyplina sportu zdominowana przez kobiety. I niech nikogo nie zwiedzie subtelny i delikatny wizerunek uprawiających ją zawodniczek - wykonywanie układów gimnastyczno-taneczno-akrobatycznych z przyborami takimi jak piłka, wstążka, skakanka, obręcz czy para maczug wymaga siły, nadludzkiego rozciągnięcia, gibkości, doskonałej koordynacji ruchowej, a także poczucia rytmu. Turnieje międzynarodowe odbywają się w kategorii juniorek – poniżej 16 roku życia oraz seniorek – w wieku lat 16 i powyżej. Do najważniejszych zawodów sportowych zaliczają się igrzyska olimpijskie, mistrzostwa świata w gimnastyce artystycznej, zawody Pucharu Świata i turnieje Grand-Prix.

Cheerleding

Nie wszyscy wiedzą, że cheerleading, czyli przewodzenie w dopingowaniu, to sport, który powstał z myślą o… mężczyznach. Jego korzenie sięgają lat 80. XIX wieku, kiedy to na Uniwersytecie Princeton okrzykami wspierano miejscowy zespół futbolu amerykańskiego. W roku 1894 Thomas Peebles wprowadził ideę zorganizowanego dopingowania do Uniwersytetu Minnesoty, a cztery lata później student Johnny Campbell zaczął dyrygować dopingiem stojąc przed kibicami, stając się tym samym pierwszym w historii cheerleaderem. Panie zainteresowały się tą dyscypliną dopiero w latach 20. XX wieku i bardzo szybko ją zdominowały. Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych 97% osób zajmujących cheerleadingiem to kobiety. Ze względu na dużą liczbę wypadków dyscyplina ta jest przez wielu specjalistów zaliczana do sportów ekstremalnych.

Pływanie synchroniczne

Pływanie synchroniczne to jedna z niewielu dyscyplin olimpijskich, w której startują wyłącznie kobiety. Wymaga mistrzowskiej techniki, bardzo dobrego rozciągnięcia mięśni, siły, wytrzymałości oraz gracji. Popularność zyskała w latach 20. XX wieku za sprawą nurek Margaret Sellers i zawodniczek kanadyjskiej drużyny piłki wodnej, które wykorzystując swoje umiejętności pływackie, uczyniły z niej sport „przez duże S”. Choć dziś pływanie synchroniczne uważane jest za dyscyplinę typowo kobiecą, w pierwszych zawodach, które odbyły się w Berlinie i Londynie pod koniec XIX wieku, brali udział wyłącznie mężczyźni. Pierwsza wzmianka o pływaczkach synchronicznych pochodzi dopiero z 1907 roku.

Softball

Softball nazywany jest często kobiecą odmianą baseballu. Choć to nie do końca prawda, bo istnieje wiele męskich drużyn specjalizujących się w tej dyscyplinie, faktem jest, iż na igrzyskach olimpijskich do tej pory reprezentowały ją wyłącznie kobiety. Na pierwszy rzut oka softball niczym nie różni się od baseballu. Dopiero po bardziej wnikliwej analizie widać, że mecze rozgrywane są jednak na mniejszym boisku, większą piłką oraz lżejszą i cieńszą pałką. W softballu rywalizują ze sobą dwie drużyny po 9 zawodników. Główna część pola gry jest kwadratem o boku 18,3 m. W narożnikach umieszczone są bazy (jedna z baz to baza domowa). Mecz składa się z 7 inningów - w każdej z nich obie drużyny grają na przemian w ataku i w obronie. Drużyna atakująca odbija kijem piłkę rzuconą od dołu przez miotacza z drużyny przeciwnej.Ważną datą w historii dyscypliny był rok 1991, kiedy to Międzynarodowy Komitet Olimpijski postanowił włączyć softball kobiet do kalendarza olimpijskiego. Historyczny turniej odbył się w 1996 roku w Atlancie, gdzie złote medale wywalczyły gospodynie. Amerykanki triumfowały także na kolejnych igrzyskach w Sydney i Atenach, a w Pekinie musiały uznać jedynie wyższość Japonek. Na kolejne medale będą jednak musiały poczekać, bo decyzją MKOl softball został usunięty z programu igrzysk w 2012 roku.