Czar(cie) gry

Spektakl „Czar(cie) gry” jest częścią projektu „Legendy polskie” realizowanego w II połowie 2023 roku. Koncept scenariusza spektaklu „Czar(cie) gry” opiera się na idei „odkurzenia” rodzimych i lokalnych baśni i wątków, poprzez wykorzystanie ich do stworzenia nowej, współczesnej historii. Połączy kilka tradycyjnych motywów zapisanych w polskich legendach i podaniach, zatapiając je w jedną, główną narrację. Inspiracją i klamrą fabularną do stworzenia wielowątkowej, ale spójnej historii była z jednej strony legenda „Diabelska Gra”, w której bohater staje do wyzwania z diabłem walczącym o jego duszę ale także współczesna powieść Chrisa van Allsburga pt. „Jumanji”. A właściwie przedmiot w niej opisany, czyli magiczna i niezwykła gra planszowa, w której każdy ruch pionkiem wywołuje jakieś niebezpieczne zdarzenie.

Bohater przedstawienia, dziesięcioletni Gniewko, przeprowadza się z rodzicami do innego, obcego dla siebie miasta, w którym nikogo nie zna. Zmienia też szkołę, choć najbardziej marzy o tym, aby móc zmienić swoje imię. Gniewomir brzmi przecież jak gotowe przezwisko, zwłaszcza, gdy jest się nowym. A czego najbardziej życzy sobie druga bohaterka, Kasia, ciągle wpatrzona w telefon? Co zobaczy, gdy spróbuje spojrzeć na świat z innej perspektywy? Choćby najbardziej odległej…

„Czar(cie) gry” to spektakl, w którym realia i problemy dzisiejszych dzieci mieszają się z fantazją poprzez nieoczekiwaną wyprawę w nieznane. Zapraszamy do tej teatralnej, przygodowej „gry w opowieści” sprzed kilkuset lat. Wiekowych – tak jak imię Gniewko. Scenariusz spektaklu zawiera bowiem nawiązania do wybranych polskich baśni, legend i podań, także tych związanych z powstaniem i historią Łodzi. Są wśród nich m.in.  „Boruta” Kazimierza Władysława Wójcickiego, „O śpiących rycerzach w Tatrach” Jana Kasprowicza, wspomniana „Diabelska gra” Stanisława Dzikowskiego oraz „Legenda Janusza, czyli skąd pochodzi nazwa miasta Łódź” i „Piekielne maszyny, czyli jak u Scheiblera bies parą buchał” wg Zdzisława Konickiego.