Ferajna. Zupełnie inny świat

Scenariusz w oparciu o prawdziwe wydarzenia.
“To nie karnawał, ale tańczyć chcę i będę tańczył z nią po dzień. (..)”
Jak Ciechowski o Polsce, tak Tomasz Ostach o Pradze. Z miłością, ale bez upiększeń.
Tylko na Pradze- gęściej. Od kolorów. Muzyki i kontrastów.
I miesza się to wszystko, buzuje, dając owoce w postaci historii mocnych jak wódka z Konesera i romantycznych jak zapach “Być może”.
A za tymi historiami twarze wykrzywione namiętnościami, bólem i walecznością.
Oblicza okrutne i szlachetne. Wesołe i złamane.
Biografie, które spokojnie mogłyby posłużyć za scenariusze hollywoodzkich produkcji.
Bohaterki i bohaterzy, domagający się przywołania. Ku uciesze, przestrodze i inspiracji.  
Taka Praga.